Газетанинг ҳар битта сони шахсан мен учун ҳар доим қадрли бўлган. Мен ҳеч иккиланмай айтаманки, ҳозир ҳам шахсан ўзим учун қадрли бўлган жонажон “Buxoro yoshlari” газетасини энг қизиқиб ўқийдиган ўқувчиси ўзим бўлсам керак. (кулиб) Ҳар гал таҳририят ижодий жамоаси билан биргаликда газетанинг ўқимишлилигини ошириш учун турли лойиҳаларни ўйлаб топардик.
Маълумки, “Buxoro yoshlari” газетаси жуда кўп йиллардан бери фаолият юритади. Кўпчилигимизга аёнки, кейинги йилларда газетачилик қийинлашиб кетди. Ҳатто, фаолиятини тўхтатган босма нашрлар борлигини ҳам эшитиб, кўксимиз оғрийди. Машаққатли йўлларни босиб ўтишнинг ўзи ҳам катта сабр, матонат талаб қилади.
2011 йил, декабрь ойидан бошлаб, “Buxoro yoshlari” газетаси вилоятимизда энг биринчилардан бўлиб, рангли тарзда нашрдан чиқарилган. Чунки, ўша йилларда ҳали Бухорода рангли босмахона келтирилмаган эди. Газетани замонавий дизайн асосида рангли тарзда чоп эттириш учун Навоий шаҳрига бориб-келишга тўғри келган. Икки-уч кунлаб Навоий шаҳрида қолиб кетиш, такси харакатлари, буёғи яна Матбуот тарқатувчи ва Почта хизматлари орқали уларни тарқатиш… осон эмасди. Бу юк нечоғли машаққатли бўлмасин, унинг масъулияти газетанинг ўша пайтдаги масъул муҳаррири Лайло Ҳайитовага юкланган эди. Энг қизиғи, мен ўзим журналист бўлмасам ҳам, газетачиликка шу қадар қизиқиб, меҳрим ошгандики, шу харажатларни ўз чўнтагимиздан қоплардик.
Газета кўп марта жар ёқаси келиб қолган. Таҳририят ҳисоб рақамида маблағ йўқ, уни чоп эттиш имкони бўлмаган пайтларда хафа бўлиб кетардик, аммо тушкунликка тушиб қолмай, “жар” ёқасидан қутилиш чораларини излардик. Ва шундай бўларди ҳам. Ҳомийларни жалб этиб, ёхуд кимнингдир эшигида сарғаярдик. Газета нашрдан чиқса ва ёшларимиз қўлига етиб борса, биз учун шу муҳим эди. Ҳар қандай машаққат бўлмасин, ҳар 15 кунда нашрдан чиқарилар ва газета ўз вақтида обуначилар қўлига етиб борарди.
Мен шахсан “Buxoro yoshlari” газетасининг узоқ йиллар, балки асрлар фаолияти давом этади, деб ўйлайман. Мана, 500-сони чоп этилаётган бўлса, газета 22 ёшли навқирон йигит-қиз сингари шунча вақтдан буён яшаб келмоқда. Газетанинг 50 йиллигини, 5000-юбилей сонларини чоп этишни нишонлаш ҳам насиб этсин.
Газета бошқа оммавий ахборот воситаларидан жудаям фарқли. Афсуски, ҳозир ёшларимиз унчалик газета кўп ўқимай қўйишди.
Унутмаслик керакки, газета бу – бир кичкина китоб мисоли. Ёшлар китоб ўқиши керак, китоб ўқиши керак, деб такрор-такрор таъкидлаймиз. Лекин аслида, ёшлар китоб ўқишни газета ўқишдан бошлаши керак.
500-сонининг чоп этилаётганини байрам қилиш учун арзигулик сана, деб ҳисоблайман. Зеро, шу пайтгача 500 та газета сони чиққан, унинг ортида ижодий ходимларнинг 500 маротабалик машаққатли, завқли меҳнати ётибди.
Шу ўринда, газетанинг 20 йилдан ортиқ вақтдан бери фаолиятини давом эттираётганида ўзини муносиб ҳиссасини қўшган барча-барча жонкуярларга ўзимнинг миннатдорчилигимни билдираман.
Адолат Акрамова,
“BYO”нинг 2011-2013 йиллардаги бош муҳаррири.