Shahar ko’chalarini aylanib yurib, atrofda e’tiborsizlik, tozalikka odamlarning befarq bo’lib borayotganiga yana amin bo’ldim. Ko’chalar, yo’laklar atrofi chiroyini chiqindi buzib turibdi. Qiziq tomoni shundaki, bu chiqindilar maxsus axlat qutilarida emas, balki ularning atrofida, piyodalar yo‘lagida, hatto yo‘l chetida yoyilib yotardi: asosan plastik idishlar, qog‘oz qoldiqlari, paketlar va ayrim joylarda buzilgan maishiy texnika parchalari. Balki, ba’zi tengdoshlarim bunga shunchaki ko’z yumib o’tib ketayotgandir. Ammo, men befarq bo’lolmadim. “Bog‘idasht” singari mahallalarda bo’lib, shaharning markaziy hududida bu kabi sochilib yotgan va ayrim joylarda allaqachon uyumga yalangan chiqindilarga duch keldim. Bu axlat uyumi odamlar chiqindi tashlagani, shamol bilan uchib kelgani yoki boshqa qaysi sabab bilan paydo bo’lganidan qat’iy nazar mas’ullarning mas’uliyatsizligi kishini o’ylantiradi. Qolaversa, eng ko’p chiqindi bor hudud atrofida bir emas, bir nechta do’kon va ovqatlanish uchun shaharning eng gavjum kafelari faoliyat yuritadi. Nahotki, o’zi har kun ishga kelayotgan, havosidan nafas olayotgan maydon atrofini tozalab qo’yishga urunishmaydi?!

Batafsil Ko‘chalarda yotgan chiqindilar va ularning ekologiyaga salbiy ta’siri →